Δείτε μερικά από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα που δεν βλέπουμε ιδιαίτερα συχνά…
αν και κάποια από αυτά τα φαινόμενα πιστεύω ότι δεν πρόκειται να τα δούμε ποτέ αρκετοί από εμάς…!!!
Ηφαιστειακοί κεραυνοί
Εάν μία ηφαιστειακή έκρηξη δεν είναι αρκετά εντυπωσιακή από μόνη της, προσπαθήστε να την παρακολουθήσετε όταν εμπλέκονται και κεραυνοί. Συνήθως η στάχτη και η σκόνη έχουν ουδέτερο ηλεκτρισμό. Ωστόσο, όταν δύο υλικά απορρέουν από ένα ηφαίστειο είναι (προφανώς) πολύ καυτά, και μπορεί να έχουν θετικά και αρνητικά φορτισμένα ιόντα.
Αυτά κατά σειρά προκαλούν ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία, με το αποτέλεσμα να είναι πως τα θετικά και τα αρνητικά φορτισμένα ιόντα αποχωρίζεται το ένα από το άλλο. Αυτή η διαδικασία, μπορεί τότε να προσθέσει έντονους κεραυνούς σ’ ένα σύννεφο ηφαιστειογενής τέφρας.
Παρήλιον
Το παρήλιον δημιουργεί ένα λαμπερό δαχτυλίδι ή φωτοστέφανο γύρω από τον ήλιο και συμβαίνει όταν ο ήλιος είναι χαμηλά και το φως του περνάει μέσα από τα παγωμένα σύννεφα. Όπως το ουράνιο τόξο, το φως διαθλάται μέσα από κρυστάλλους πάγου. Το κοντινότερο μέρος στον ήλιο αναδεικνύει σημεία που αλλάζουν από κόκκινα σε πορτοκαλί, πριν το παρήλιον πάρει τελικά μπλε χρώματα.
Βόρειο Σέλας
Παρά τη φήμη του, οι περισσότεροι άνθρωποι το έχουν δει μόνο στις φωτογραφίες. Συμβαίνει μόνο στα πλέον βόρεια σημεία του γης σε μέρη όπως η Αλάσκα και η Βόρεια Σκανδιναβία, και εκτός αυτού μπορεί να το δει κάποιος μόνο σε πολύ καθαρές νύχτες στη μέση του χειμώνα. Όχι ακριβώς ο χώρος και ο χρόνος που θα ήθελες να βρίσκεσαι έξω.
Συμβαίνει όταν ο ήλιος στέλνει φορτισμένα μόρια στο διάστημα. Όταν αυτά φτάσουν στο μαγνητικό πεδίο της Γης, το κύμα διαθλάται γύρω από τον Βόρειο και το Νότιο πόλο. Στις ανώτερες βαθμίδες της ατμόσφαιρας, τα ηλιακά μόρια συγκρούονται. Ορισμένη από αυτή την ενέργεια ακτινοβολεί σε υψόμετρο 80 και 100 χιλιομέτρων και στη μορφή πολύχρωμων auroras.
Εκείνοι που αντέχουν τον πάγο και το κρύο και είναι αρκετά τυχεροί να βρίσκονται έξω σε μία καθαρή νύχτα ίσως και να δουν ένα από τα πιο εντυπωσιακά θεάματα που έχει να προσφέρει η φύση.
Το ουράνιο τόξο του φεγγαριού
Το ουράνιο τόξο του φεγγαριού όσο σπάνιο είναι άλλο τόσο εντυπωσιακό είναι. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει όταν το φεγγάρι είναι λαμπερό και όχι τόσο ψηλά στον ουρανό και όταν βρέχει στην αντίθετη πλευρά του ουρανού από το φεγγάρι. Το ουράνιο τόξο τότε δημιουργείται από φως που αντανακλάται από την επιφάνεια του φεγγαριού, και όχι του ήλιου.
Με γυμνό μάτι είναι δύσκολο να δει κανείς ένα τέτοιο ουράνιο τόξο επειδή το φως από το φεγγάρι είναι συχνά πολύ αδύναμο. Εάν είστε αρκετά τυχεροί και το δείτε, η καμπύλη είναι συνήθως λευκή. Τα χρώματα έχουν φανεί σε φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί με πολύ αργές ταχύτητες σε κλείστρο και διάφραγμα.
http://www.vlavo.org/main/?p=3989
αν και κάποια από αυτά τα φαινόμενα πιστεύω ότι δεν πρόκειται να τα δούμε ποτέ αρκετοί από εμάς…!!!
Ηφαιστειακοί κεραυνοί
Εάν μία ηφαιστειακή έκρηξη δεν είναι αρκετά εντυπωσιακή από μόνη της, προσπαθήστε να την παρακολουθήσετε όταν εμπλέκονται και κεραυνοί. Συνήθως η στάχτη και η σκόνη έχουν ουδέτερο ηλεκτρισμό. Ωστόσο, όταν δύο υλικά απορρέουν από ένα ηφαίστειο είναι (προφανώς) πολύ καυτά, και μπορεί να έχουν θετικά και αρνητικά φορτισμένα ιόντα.
Αυτά κατά σειρά προκαλούν ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία, με το αποτέλεσμα να είναι πως τα θετικά και τα αρνητικά φορτισμένα ιόντα αποχωρίζεται το ένα από το άλλο. Αυτή η διαδικασία, μπορεί τότε να προσθέσει έντονους κεραυνούς σ’ ένα σύννεφο ηφαιστειογενής τέφρας.
Παρήλιον
Το παρήλιον δημιουργεί ένα λαμπερό δαχτυλίδι ή φωτοστέφανο γύρω από τον ήλιο και συμβαίνει όταν ο ήλιος είναι χαμηλά και το φως του περνάει μέσα από τα παγωμένα σύννεφα. Όπως το ουράνιο τόξο, το φως διαθλάται μέσα από κρυστάλλους πάγου. Το κοντινότερο μέρος στον ήλιο αναδεικνύει σημεία που αλλάζουν από κόκκινα σε πορτοκαλί, πριν το παρήλιον πάρει τελικά μπλε χρώματα.
Βόρειο Σέλας
Παρά τη φήμη του, οι περισσότεροι άνθρωποι το έχουν δει μόνο στις φωτογραφίες. Συμβαίνει μόνο στα πλέον βόρεια σημεία του γης σε μέρη όπως η Αλάσκα και η Βόρεια Σκανδιναβία, και εκτός αυτού μπορεί να το δει κάποιος μόνο σε πολύ καθαρές νύχτες στη μέση του χειμώνα. Όχι ακριβώς ο χώρος και ο χρόνος που θα ήθελες να βρίσκεσαι έξω.
Συμβαίνει όταν ο ήλιος στέλνει φορτισμένα μόρια στο διάστημα. Όταν αυτά φτάσουν στο μαγνητικό πεδίο της Γης, το κύμα διαθλάται γύρω από τον Βόρειο και το Νότιο πόλο. Στις ανώτερες βαθμίδες της ατμόσφαιρας, τα ηλιακά μόρια συγκρούονται. Ορισμένη από αυτή την ενέργεια ακτινοβολεί σε υψόμετρο 80 και 100 χιλιομέτρων και στη μορφή πολύχρωμων auroras.
Εκείνοι που αντέχουν τον πάγο και το κρύο και είναι αρκετά τυχεροί να βρίσκονται έξω σε μία καθαρή νύχτα ίσως και να δουν ένα από τα πιο εντυπωσιακά θεάματα που έχει να προσφέρει η φύση.
Το ουράνιο τόξο του φεγγαριού
Το ουράνιο τόξο του φεγγαριού όσο σπάνιο είναι άλλο τόσο εντυπωσιακό είναι. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει όταν το φεγγάρι είναι λαμπερό και όχι τόσο ψηλά στον ουρανό και όταν βρέχει στην αντίθετη πλευρά του ουρανού από το φεγγάρι. Το ουράνιο τόξο τότε δημιουργείται από φως που αντανακλάται από την επιφάνεια του φεγγαριού, και όχι του ήλιου.
Με γυμνό μάτι είναι δύσκολο να δει κανείς ένα τέτοιο ουράνιο τόξο επειδή το φως από το φεγγάρι είναι συχνά πολύ αδύναμο. Εάν είστε αρκετά τυχεροί και το δείτε, η καμπύλη είναι συνήθως λευκή. Τα χρώματα έχουν φανεί σε φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί με πολύ αργές ταχύτητες σε κλείστρο και διάφραγμα.
http://www.vlavo.org/main/?p=3989
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου